Made in Japan

Op de televisie strijdt Wim Kan voor een Totale Boycot van Japan - vanwege de oorlog. Daar zit wat in en je zou dus liever dood zijn dan in een Toyota of een Datsun gezien te worden. Of komt dat omdat die auto's zo burgerlijk ogen? Mensen in Duitse auto's heb je trouwens altijd veracht. Mercedes, Volkswagen, NSU: Duitse Deuken dat zijn het. En dan stopt de melkboer er mee en komt er een hifiwinkel op de hoek. Alles Made in Japan.

De Philips van thuis kan ik zo krijgen, maar ik wil de ST-88. Van Sony. Elke dag lacht het vierkante kastje even hoog als een melkfles met een kogelrond venster voor de zenderafstelling me toe vanuit de etalage. Het kastje van prachtig Japans hout, en niet van gepolitoerd noten zoals die stomme Philips.

Eind jaren zestig is Philips zo maar uit. Prima apparaten, je had er nog Paulus de Boskabouter op gehoord, maar ineens zien ze er niet meer uit. Het Waterlooplein staat er vol mee. De jeugd wil wat anders en ik dus ook.

En dat andere komt uit Japan. Sony maakt het meeste werk van het uiterlijk van zijn producten met als goede tweede Akai waarvan de rechtopstaande bandrecorder al het andere in de wereld in de schaduw stelt. Met hun staal en rechte hoeken hebben ze iets professioneels over zich. De zenderafstelling gaan in hertz, van het station Beromünster wordt nadien nooit meer iets vernomen.

Je kan de hoge tonen regelen en de lage, en dat heet ook nog eens heel deftig 'treble' en 'bass'. Niet dat je dat ooit doet, behalve als er bezoek is. Dat is andere koek dan het groene vissenoog van de Philips-radio waar je als kleuter zo door gefascineerd was.

De ST-88 is ook nog eens Solid State, iets waar ze in Eindhoven nog nooit van gehoord hebben, van solderen. En natuurlijk, een Sony klinkt gewoon vele malen beter, hoewel je dat behalve aan je vrienden aan niemand uit kan leggen.

De ST-88 - sukkels noemen het een radio waar je een luidspreker en een versterker bij moet kopen, maar jij weet dat het een tuner is. Twee maanden studiebeurs vragen ze er voor. Eigenlijk geen geld ergens, weet je. Ik vertel het mijn moeder maar niet als ik hem uiteindelijk koop.
Dertig jaar later doet hij het nog steeds. De Philips radio ook trouwens en eerlijk gezegd, de Philips is mooier. Vind ik nu.

Auteur: Niels Cornelissen
Samenstelling reportage: Niels Cornelissen
Redactie: Laura van Hasselt

BEELDEN

Het in de reportage gebruikte archiefmateriaal is afkomstig uit:

'Televisier' (Avro 1965)

'Prins Bernhard op de Expo' (Polygoon 1970)

'Rai autotentoonstelling' (Polygoon 1967)

Diverse reclames van Sony en Philips uit de periode 1967-1970

L. van Poelgeest, Japanse besognes. Nederland en Japan 1945-1975 (Den Haag 1999).

J. della Femina, From those wonderful folks who gave you Pearl Harbor (New York 1971).